కవితలు

(October,2020)

ఎడిటోరియల్ బోర్డు

గౌరవ సంపాదకులు :            ప్రొ. కాత్యాయనీ విద్మహే

సంపాదకులు :                           వంగాల సంపత్ రెడ్డి 

సంపాదక వర్గం :                       దాసరి మల్లయ్య

                                                             ఉప్పులేటి సదయ్య

న్యాయ సలహాదారులు :     ఈదుల మల్లయ్య

మా ఊరి చెరువు!?

మా ఊరు మధ్యలో

స్వేచ్చంగా స్పటికంలా

చెరువు ఒకటి

అందర్రికి ప్రాణంలా ఉండేది!

చుట్టూ ప్రక్కల గ్రామాలకు

'హోస్ట్లా ఉండేది.

చెరువు గట్టున

తాత ముత్తాతల నాటి

వేప చెట్టొకటి ఒక మూలాన

మరో మూలాన మర్రి చెట్టు ఒకటుండేది

నేలను ముద్దెట్టుకునే ఊడలతో!

చిన్న పిల్లలే కాదు

పెద్దమ్మాయిలు కూడా

రెండు జడలతో  రెండు చేతుల్లో

మర్రి ఊడలను పట్టుకొని

లంగా లెగురేసుకుంటూ గాలిలో

ఒయ్యారాలు పోతూ ఊగుతూంటే

తెలిసి తెలియని మా వయస్సే అయినా ...

వేప చెట్టెక్కి గుబురు మండల

 కొమ్మల మధ్యకండ్లప్పగించి

 ఈలలు కొడుతూంటే

అమ్మాయిల కండ్ల  బెదురు

మాలో ఓ విధమైన ఆనందం!

అదో పసందైన సంగీతం మాకు!

ఓ వైపు గట్టు మీద

బొంగరాలు ఆడుతూ మేము

మరో వైపు చెమ్మ చెక్కలు

తొక్కుడు బిళ్లలాడుతూ

అమ్మాయిలు మరో వైపు

వారి జడలు గాలిలో

నృత్యం చేస్తూంటే  నాగు పాములా

చూడా ముచ్చటగా ఉండేది!

కాలం గడుస్తూండేది

ఏలాంటి జంకు గొంకు లేకుండా!

ఉన్నట్టుండి పెనుభూతంలా...!?

మా చెరువు గట్టుకే ఆనుకొని

ఫ్యాక్టరీ ఒకటి వెలిసింది

విష వాయువులు

విష పదార్ధాలు

మేము ప్రేమించే చెరువులో

మైల చేయ సాగాయి

సంజీవనిగా ఉన్నమా చెరువు

తన స్వచ్చమైన నీళ్లు

మాకు  తాగనీయకుండా 

తన కడుపులో పెరుగుతూన్న 

విషం పుండు

నలు మూలలా వ్యాపిస్తూండగా...

ఎన్నో ఆర్జీలు గొడవలు

నినదాలు మేము చేసిన

పట్టించుకునే నాధుడు 

కరువైపోయాడు!?  

మా కనుల ముందే

మా అమ్మ-నాన్నలు

ప్రాణాలు వీడుస్తున్నట్లు

మా చెరువు కనుమరుగైంది!?

             ***


ఈ సంచికలో...                     

Jun 2023

    ఇంటర్వ్యూలు

ఇతర పత్రికలు