తిండి లేక తాను

తిండెక్కువై నేను

నీరు లేక తాను

సానిటైజర్ తో నేను

మట్టిలో తాను

మెత్తని మంచంపై నేను

వంటి మీద చిరిగిన బట్టతో తాను

నిండైన బట్టల భీరువాతో నేను

ఛార్జింగ్ లేని ఫోనుతో తాను

ఇరవై నాలుగ్గంటల కరెంటుతో నేను

నిండిన దోమల గుంపులో తాను

ఆల్ అవుట్ రూంలో నేను

కడుపు మంటతో తాను

కరోనా భయంతో నేను

కన్నీటి పారవశ్యంలో తాను

క్వారంటైన్ కష్టాల్లో నేను

ఆకలితో తాను

అష్టా చమ్మాల్లో నేను

సిరా లేని కలాన్నైతి

కలం లేని కీసనైతి

కీసలేని అంగినైతి

అంగినైతి దోతినైతి

దోతినేతినా నేతన్ననైతిరా!

నేతన్ననైతినిరా మరచితివారా! నా ఈ ఘనత !!

సారం లేని పుడమినైతి

పువ్వులేని పంటనైతి

పంటనైతి, వంటనైతి

తింటే తిండినైతినిరైతునైతి!

రైతన్ననైతినిరా మరచితివారా! నా ఈ ఘనత !!

దారి లేని జాగనైతి

జాగలేని సదువురానీ మోద్దునైతి

దాటలేని అంద్దున్నైతి

అంద్దున్నైతి లిపినిగోల్పీన పంతులునైతి!

మరచితివారా! నా ఈ ఘనత !!

నేలనైతి నిప్పునైతి

నిండు కుండలో నీటినైతి

దాహం దీర్చిన దాతః నైతి

కుండనేర్చినా కుమ్మరినైతి! మరచితివారా! నా ఈ ఘనత !!

యెన్నో ఇంకెన్నెన్నో ఆవిష్కరించితి మరచితివారా! నా ఈ ఘనత !!

మానవత్వం నేర్చిన మన్నుమైతిమి

"మందునేర్సీ తాగనేర్సీ మంటలకాలవడితిమి"

(మద్యం మత్తులో మునిగి తేలుతున్నా మన సంపదను(సాటి మనిషులను) కాపాడుకుందాం!

కృంగి కృశించి పోయిన నడక నేర్పిన పాఠం

నాటకమే నా జీవితమనిన వేశా

నడవలేనీ అందెల చెంతకు చేరెనా ఈ

నిండు జాబిలి వెలుగులు

నివ్వెర పోయిన కలువలు

జాలువారిన చిరు జల్లులు

జగడమే పోరు వారిన పాదపు స్పర్శనాళాలు

జీవనమే జగడమని ఓర్చుకున్నా పరువాలు

జాలి లేని బాటసారి పాదం నైతి

ఓర్పు లేని కాలి అందెల నైతి

పసిడి పండిన నేల ధూళి నా బంధువైన వేళా

పరుగులు తీసీన పసిడి పతకపు గెలుపులలోనా

బరువునైతి, బంధువునైతి

బాధ్యతనైతి నీ భరోసానైతి

చెలికి చేదు అనుభవం

మదికి మాలిన్యం, తనువుకు తూటా ను

కానుకనిచ్చానే ప్రియా,

      ఈ బీడు భూముల్లో బంగారు పంటలకై నా నెత్తుటి ధారల సాక్షిగా

స్వేచ్ఛ ను ఆశించడమే తృప్తినిస్తుంది మంధరా, మరుజన్మలో నా చివరి, ఆకరి మజిలీవి నీవే సఖీ,

     మరు జన్మలో నైనా మన బంధం ఈ జాతి స్వేచ్చాయుదం లో బంధికాకుడదనీ ఆశిస్తూ నీ ఆనంద్...

     మరుగున పడిన మన బానిస సంకెళ్లను బద్దలు కొడుతూ

మన భారత భవిష్యత్తే తన సంతానమని బలి తీసుకున్న యువ వీరులెందరికో ఈ స్వేచ్ఛాయుత భారత వందనం...

వందేమాతరం... వందేమాతరం.....