ప్రశాంతంగా కనిపించే సముద్రంలో కనపడకుండా కల్లోలం కలిగించే అలలను చూసి నా కలం కదిలినపుడు కవనం నేను

అందమైన ప్రకృతి లో ఆనందాన్ని కలిగించే

ఆమని ఋతువులో విరిసిన సుమాల సౌరభాలు చూసినప్పుడు ప్రేక్షకుడిని నేను

మనసుకు నచ్చిన వారు మనోవేదనకు లోనై

మనశ్శాంతి కోసం నన్ను ఆశ్రయించినప్పుడు ఓదార్పు నిచ్చే ఓ మంచి నేస్తాన్ని నేను

పగలు రేయి తేడా తెలియని పాల నురగ లాంటి పసిపాప బోసినవ్వులు పువ్వులు చూసి మురిసిపోయే నవయుగ నేత నేను

సమాజంలో జరుగుతున్న సంఘటనలను

సామాన్య ప్రజల కళ్ళకు కట్టినట్లు మనసుకు నచ్చినట్లు వర్ణించే రచయిత ను నేను

శిశిరంలో రాలిన చెట్లు ఆకులను చూసి తరువులు ఆవేధన చెందినపుడు

ఆదరించే ఆత్మీయ బంధువును నేను

భవిష్యత్ ప్రయాణం లో బాధలతో విసిగిపోయిన యువతకు ఊరటనిచ్చి దారి చూపే తోడుగా నిలిచే మార్గదర్శి నేను

కథలు,కల్పనలు,కావ్యాలకు ధీటుగా

సకల చరాచర ప్రపంచంలో జరిగే విపత్తులను రవి కాంచలేని చోటును దర్శించే కవిని నేను

చెలీ....... !

నీ హృదయపు గుడిలో

ఓ నిత్య సేవకుడిలా

నీ చిరునవ్వు ముత్యాల సరాలలో

ఓ అపురూప ముత్యంలా

నీ కన్నుల దీపాల తోరణాలలో

ఓ అద్భుత వెలుగులా

నీ కురుల మబ్బులలో

ఓ అదృశ్య మెరుపులా

నీ కాలి అందెల సవ్వడిలో

ఓ చిరుమువ్వలా

నీ కోపపు ముచ్చెమటలో

ఓ చిన్నారి బింధువులా

నీ నిత్య జలపాతములో

ఓ అలసి పోని జలధారలా

నీలో ఒదగాలని

పరితపిస్తుంటాను....

కానీ....!

నీ కన్నీటి సిరిమల్లెలను

నా దోసిట పట్టాలనీ

నిను ఓదార్చే ప్రయత్నంలో

నా ఈ జీవితము

చిరుప్రాయమనే

వాస్తవాన్ని మరిచాను

ఓ ప్రకృతీ.....

వసంతంలోనే కాదు

శిశిరంలో కూడా సౌందర్యముంది

రాలిపోయే ప్రకృతిలో సైతం

రాగాలు విన్నపుడే

ప్రకృతి హర్షించును

కనులకు కలలను నేర్పేది

తొలివలపుల ప్రాయమే....