వలస వచ్చిన ఓ కూలీ అన్న

 నెర్రెలు వాసేనా నీ బతుకు

నేను ఎట్లా రాస్తునే  ఓ కూలి అన్న  నేనెట్లా

పాడుదును   ఓ కూలి అన్న  

వేల మైళ్ళు నడుచుడే ఓ కూలి అన్న

రైలు పట్టాల మీద ప్రయాణమే ఓ కూలి అన్న

ఎటు వచ్చునో తెల్వదాయే ఆ గూడ్సు బండి

ఓ కూలి అన్న

నేను ఎట్లా రాస్తూనే  ఓ కూలి అన్న  నేనెట్లా

పాడుదును   ఓ కూలి అన్న

 కరోనా లాక్డౌన్ ఆయే ఓ కూలీ అన్నా

నీకు రొట్టెముక్క కరువాయే  ఓ కూలి అన్న

మేడ్చల్ రోడ్డు  నీ ఇల్లాయేనే ఓ కూలన్న

కన్నతల్లై కడుపు నింపుతుండే ఓ కూలన్న

నేను ఎట్లా రాస్తూనే  ఓ కూలి అన్న  నేనెట్లా

పాడుదును   ఓ కూలి అన్న

మేడ్చల్  రోడ్డు పై అన్నం పెట్టిన అన్నలకు అక్కలకు

ఉద్యమాభి వందనాలు

నేను ఎట్లా రాస్తూనే  ఓ కూలి అన్న  నేనెట్ల

పాడుదును   ఓ కూలి అన్న

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

ఈ రాజ్యం

అహంకారానికి బలైపోతున్న

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

నీవు నా చెంతకు చేరి

నన్ను మురిపించితివి

నన్ను  కన్న వారిని  మురిపించితివి

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

నువ్వు ఇచ్చిన ధైర్యం

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

గర్జించిన నా గొంతుకు ధైర్యం

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

 ఉస్మానియా నాలుగు గోడల మధ్య

ఎత్తిన గొంతులు ఎన్నో

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

నేడు ఈ రాజ్యం నిర్బంధంలో  బందీ అయిపోతున్నారు

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

పాఠం చెప్పిన గురువు నిర్బంధంలో

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

పాఠం విన్న విద్యార్థి నిర్బంధంలో

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

నిటారుగా ఉన్న  ఈ రాజ్యానికి

నువ్వు ఇచ్చిన ధైర్యం అంటే  భయం

అందుకే నాపై నిర్బంధం

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

సంపద లేకున్నా

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

నువ్వు ఇచ్చిన ధైర్యం ఆనందం

ఓ నా డిగ్రీ పట్టా

గుండెల బాధ

ఎదల మోత

ఏమని చెప్పను

ఎట్లా అని చెప్పను

ఎర్ర దారం బంగారు పూసల మెరుపుల రాఖీలు

అత్త వారి వాకిట్లో  నా చెల్లి ఎదురుచూపులు

ఏమని చెప్పను

ఎట్లా అని చెప్పను

రానే వచ్చే రాకెట్ల పున్నమి

ఏడాది ఎదురుచూసిన నా చెల్లి కి

ఏమని చెప్పను

ఎట్లా అని చెప్పను

రాబందుల రాజ్యం అని చెప్పనా

కామాంధుల   క్రోధం  అని  చెప్పనా   (కామాంధుల రాజ్యమని చెప్పనా)

ఆ నాటి   ఆసిఫా  అని చెప్పనా

 నేటి  దేవిక  అని చెప్పనా

మరెందరో అని చెప్పనా

ఏమని చెప్పను

ఎట్లా అని చెప్పను

నువ్వు అనుకున్న సమాజం కాదు అని చెప్పనా

బాధ అయితుంది తోబుట్టు బంధమా

నీ  బానిసత్వం చూస్తే

నాకు నిలకడ ఉండదు నీ స్వతంత్రం ఆపుదాం అంటే  ఓ నా తోబుట్టు బంధమా

 బద్దలు కొట్టు  బానిసత్వాన్ని   ఓ నా తోబుట్టు బంధమా

అనుగ  తొక్కు  నీపై అరాచకాన్ని  ఓ నా తోబుట్టు బంధమా

నాకెందుకు అనుకునే సమాజంలో

నీకు నేను రక్ష నాకు నువ్వు రక్ష అని నేను ఎట్లా చెప్పుదు

బంధించ కమ్మ నీ రాఖీ బంధం తో ఓ నా తోబొట్టు బంధమా

ఆపకు అమ్మ  నీపై అరాచకానికి ఎదురు వెళుతున్న నన్ను నీ రాఖీ బంధం తో ఓ నా తోబొట్టు బంధమా

చందమామ వెలుగులో మా అవ్వ నవ్వులు

మెడలో నల్లపూసల దండ  నెర్రలు వాసిన పాదాలు

 అయినా చేరుగని  చిరునవ్వు

నేనెప్పుడు  రాయాలనుకునే  అక్షరాలు ఇవి

ఇకపై రాస్తా ఈ అక్షరాలను  మా అవ్వ కన్నీటి నవ్వుల్లో నుంచి రాస్తా

అది మూడు సెంట్ల జాగా కాదు అక్షరాల మూడెకరాల భూమి

  సాగుచేసి  నన్ను   చదివిస్తున్న

అవ్వ  బాపు  మీ కష్టం  నేను రాసే ఈ 

 అక్షరం

నాకు నచ్చిన నాలుగు బట్టల జతలు

జబ్బల కు నచ్చిన  బడి సంచి

కాసుల వేట లో   మీరు

ర్యాంకుల  వేట లో నేను

అయినా చేరుగని  చిరునవ్వు

మీరు ఇచ్చిన గుర్తులు ఎన్నడు మర్చిపోను  ఓ  అవ్వ  బాపు