ఆ  పుణ్యక్షేత్రపు సంపర్కంలో

ఏ నక్షత్రమో నేలరాలి బ్రహ్మాండంలో చేరిపోతే!!

ఆడపిల్ల అనే మాటతో

ఆది నుండి మెరుపు తగ్గి

నలుసువే అని నలిపేసే సమాజంలో

తొలి ఏడుపేదో చెప్పకనే చెప్పిందేమో

ఇది నీకు శాశ్వత సంతకమని!!

బుడిబుడి అడుగుల వెనుక

పిడుగులు కురిపించే కళ్ళుంటాయని!!

పట్టు పరికిణీ అందాలు చూడటం మరిచి

అంగాంగపు కొలతల వెతుకులాటలు చేసే

మస్తిష్కాలు తిరుగుతుంటాయని!!

మహిళల ఆత్మస్థైర్యం దెబ్బతీసే

మేకవన్నె పులులు నీడల్లా వస్తుంటాయని!!

అసభ్యపు పదజాల పదకేళితో

మగువ మనోబలాన్ని దెబ్బతీయాలనే

విశృంఖల పెదాలు ఉవ్విళ్లూరుతుంటాయని!!

సమస్తమూ స్త్రీ దేవతా స్వరూపమని

పైపై నీతులు వల్లెవేస్తూ.....

విశ్వములో ఆడజాతికి పూచే పువ్వులన్నింటిని  కర్కశంగా రాల్చేస్తుంటే!!

మాతృత్వాన్ని పంచే మర్మాంగం ఉలిక్కిపడుతుంది

మగవాసన వీస్తున్న చోట నాకు రక్షణ లేదని!!

కామానికి కర్మలు చేసిన

ఏ జన్మపు అభిశాపమో

మమకారపు విలువలు లేని

నేలమీద ఉండమని వాణి వినిపిస్తుంది!!

ఇప్పుడు ఎక్కడని వెతకాలి

హృదయ స్పందనను ఎలా పరిగెత్తించాలి

ఆ గదుల మధ్య కండరాలను ఎవరైనా కదిలిస్తే బాగుండు

సంకోచ వ్యాకోచాలను తిరిగి నిద్రలేపితే బాగుండు

కళ్ళలో పరుచుకుంటున్న నలుపును  ఒక్క బొట్టు  వెలుగుతో చేరిపే వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారా??

ఆకాశం గాలిపాట

అమ్మ పాడిన జోలపాట

ఊహాల ప్రపంచంలో రెక్కలు తొడిగిన మనసుపాట

అన్నీ ఒక్కసారే గుర్తొస్తాయే!!

కాకెంగిళ్లు

పంచుకున్న కౌగిళ్ళు

కాలంతో పరుగులు

కళ్లముందే కదలాడుతున్నాయే!!

పచ్చని చెట్టు

మట్టి పరిమళం

ఆప్యాయపు వానచినుకులు

ఎక్కడెక్కడికో వలస వెళ్లిపోయాయిగా...

ఆశనే దిక్సూచిలో  ఆశ పెరుగుతూనే ఉంటుంది

శ్వాశ మాత్రం చివరి అంకంలో శాంతమవడానికి సిద్ధమవుతోంది

అదేంటో!!

పశ్చాత్తాపమిప్పుడే పాలపొంగులా పైపైకి వస్తోంది

పచ్చని చెట్ల గుండెలు ఎన్నెన్ని కోసామో

వాటి ఉచ్వాస నిశ్వాసలెన్ని ఆపేశామో

ప్రకృతిని వికృతిగా మార్చేసి

ప్రాణవాయువు కోసం పొగిలి ఏడిస్తే ఎక్కడని వెతకాలి??

కాలం మీద వాంటెడ్ పోస్టర్ తగిలించి ఎదురుచూడటం తప్ప!!

మూతబడని కనురెప్పల కాగితాలపై

ఎన్నెన్నో కథలు కావ్యాలు రాసుకుంటూ ఉంటాను

నిశీధి దేహంపై నీ జ్ఞాపకాల కొవ్వొత్తులు వెలిగిలినపుడు

పట్టెడు దోసిలితో

నా పుట్టెడు దుఃఖాన్ని

పతంగంలా ఎగరేయాలని అనుకుంటాను

అంతటా పరుచుకున్న నలుపులో

నాకు తెలియకనే నేనూ కాలిపోతూ

పొగతెరలానో

పగలు చూడని పొరలానో

సూక్ష్మ తరంగంలానో ఎగిరిపోతాను

అప్పుడు

అంతరిక్షపు వీధుల్లో ఏ మేఘాల కొమ్మలకో

ఉరి వేసుకుని

తెల్లని ధూళి కణమై వేలాడుతూ కనిపిస్తాను

నువ్వెప్పుడైనా తలపైకెత్తినప్పుడు

శ్రీశ్రీ గేయాన్నో

కృష్ణశాస్త్రి గీతాన్నో

చలం భావుకత్వాన్నో

ముద్దగా చుట్టి

నావైపు విసిరికొట్టూ....

 వాటితో మాట్లాడుతూ  నొప్పి తెలియకుండా మెల్లమెల్లగా  మరణిస్తాను!!