సింగారాల కురులన తురిమిన

విరజాజులు విచ్చిన వేళ......

నీ తలపులతో మోమున

నును సిగ్గుల మొగ్గలు తొడిగిన వేళ......

తెల్లని వెన్నెలధార చల్లగా జాలువారే వేళ......

తలలోని పూదండ సైతం తియ్యగ తడమగా..,,

నీతో ఊసులాడాలని మనసు మారాము చేయగా..,,

నీకై ఆశగ వేచేనయ్యా ఈ రాధ..

నిరీక్షించెనే కృష్ణయ్యా బృందావని కూడా నీకై...

తుంటరి వేషాలేలరా నా రూపసీ!!

గోధూళి వేళ ఓ గోవర్థనా!! నీ జత గూడిన

సమయం రమణీయం, కాదా అది కడు కమనీయం....

భాషకందని భావమేదో అనుభూతి ఆయెను....

బరువుగా మైమరపుగా....

మాటలతో, పాటలతో, కురిసిన చిరునవ్వులతో

తడిసెను నా తనువంతా ఓ తాపసీ!!

హిమ సమీరమై చల్లగా మనసుని తాకావు....

మేనంతా మెలిపెట్టెను మలయమారుతరాగం....

అనురాగ రాగమై హృదయ వీణను మీటావు....

మది అంతా  నింపేశావు మమకారపు మధువుతో....