ఏ గాలి మోసుకొచ్చిన గానానివో

నీవు..నన్నిలా చేరావు....

ఏ పూల తోటలోని పరిమళానివో మరి....

వర్ణించనలవి కాని అనుభూతినందించావు....

ఏ కొమ్మ మీది కోయిలవో మరి నీవు

నా పెరటిలోన  కమ్మగా కూశావు ....

నా మానసమందేదో మౌన వీణను మీటి

అనురాగ రాగాలు పలికించావు....

వెన్నెల బొమ్మవో....

వన్నెల కొమ్మవో....

కన్నుల చెమ్మవో....

మరి...ఎవరివో..నీవెవరివో....

దవ్వున వినవచ్చిన వేణుగానాన్ని విని, నీకోసం నా అడుగులు బృందావనం వైపు పరుగుదీశాయి...

నా మువ్వల సవ్వడి నీ శ్రవణాలకు చేరినంతనే

నీ వేణు గానం మరింత మధురంగా మారింది....

మోహనరాగం అత్యంత సమ్మోహనంగా వినిపించి

నన్ను వివశురాలిని చేశావు కృష్ణా...!!!

మదిని ఏదో లోకంలో విహరింపజేశావు....

అద్భుతమైన ప్రేమ మాత్రమే నిండిన

ఆ లోకంలో నా కన్నుల నిండా పారవశ్యమే....

మనసు తన్మయమై  పరవశంలో ఓలలాడెను....

అది చూసిన నీ కన్నులలో ఓ ఆనందం,

అలవికాని తృప్తి....

కాలాన్నిలా ఆగిపోనివ్వు కృష్ణా కాసేపు....

నా హృదయపు తనివి తీరేదాకా....

నువు తలచుకున్న కానిదేదీ లేదు కదూ...!!!