రోజూ ఉదయాలింత సున్నితంగా తెరలేస్తే బావుణ్ణు.

రాత్రినుంచి పగటికి మృదుపుష్పంలా జారితే బావుణ్ణు

కిటికీ చాటునుంచి రాత్రంతా నాకోసమే  వీచే  పొన్నాయి పరిమళమైతే బావుణ్ణు

రాత్రి నిద్రలో బంగారుకలలు కని తమకాంకితమై సోలిపోయిన ఆ  పసిదాని ముఖమార్దవమైతే బావుణ్ణు

రాత్రి అక్క పెట్టిన గోరంటపంటను మూచూసుకుని తనిసిపోయే పదేళ్ల తమ్ముణ్ణయితే బావుణ్ణు

ముందురోజు సంగతుల్ని తలచి తలచి మురిసిపోయే తెల్లవారులైతే బావుణ్ణు

అప్పుడప్ప్పడూ ఉదయాలు -

ఒడ్డుకు కొట్టుకొచ్చి మెలిదిరిగి పడివున్న శవాల్లా భయపెడతాయి.