నల్లమల అరణ్యంలోని కృష్ణ నది అలల్ని దాటి తూర్పు  కొండల అంచులకి చేరిన ఈ క్షణం వాతావ"రణం" రణం ముగిశాక స్తబ్ధంగా ఉన్నట్టుంది. అన్ని పరిచయం ఉన్న ప్రదేశాలే కానీ ప్రశ్నార్థకంగా చూస్తున్నాయి, ప్రదేశాల ఆనవాళ్లను పోల్చుకోవడం ఇప్పుడు నా వంతు. ఆకలితో ఎండిన అస్తిపంజారములా కనిపించే మనిషి రూపంలా ఉంది, ఎండిపోయిన చెట్ల ఆకులు రాలిపోయి దళసరిగ ఉండే చెట్ల బేరడు చిట్లిపోయి అడివంతా అస్తిపంజరంలా నీలమయమై కనిపిస్తుంది....! మానవ సంచారం లేకపోవడంతో ప్రకృతి మౌన రోదన చేస్తోంది! వారి చేతిని తాకి స్పర్శించి గాఢంగా విచే పవనాలు బందించబడ్డాయి! కాళ్ళ క్రింద నేల ఆకలి దేశం సోమాలియాలోని నేర్రలు బారిన నేల వలె గుక్కబట్టి రోదిస్తుంది. ఈ ప్రదేశంను ఎలా  పోల్చుకోగలను! దాహం తీర్చుకోవడానికి నది ప్రవాహం అంచుకి చేరినప్పుడు క్షీరదాలు రోధచేస్తూ నా శీరస్సుపై గాలిలో చక్కర్లు కోట్టాయి. ప్రమాదానికి సంకేతాలుగా నది అవతలి వైపు రెండు ఎలుగుబంట్లు రావడం గమనించి ఆ పక్షులు అలా రొద చేస్తున్నాయి. ఈ తిరుగుబాటు నేరస్తుడిని తమ సోదరుడు అని గుర్తించి ఈ చీకటి కోండలో దాక్కోమంటూ హెచ్చరించాయి. ఈ ప్రకృతికి రూపం మారింది, కానీ స్వభావం కాదు. ఇది నా నేలనే. మోడుబారిన కోండల నడుమ ముదురు ఎరుపు వర్ణంతో నన్ను తాకి పలకరించిన సూర్యం మామ ....

ఇప్పుడు నేను పోల్చుకుంటున్న ఇది నా నేలనే. నా ఆలోచనలు ఎర్రనక్షత్రం నవలలోని సీతాబాబు {వింటర్ బాయ్}యనాన్ నది ప్రవాహాన్ని దాటినప్పుడు సీతాబాబుకి కలిగిన అనుభూతిలా ఉంది నాకు. నా శరీరం అణుఅణువు పులకిస్తుంది.

యుద్ధ సమయంలో ఓ సాయంకాలం ఫీనిక్స్ యుద్ధ వీరుడితో సంభాషించిన మాటాలు నా మెదడులో తెరలుతెరలుగా జ్ఞాపకంగా మెదులుతున్నాయి.

నల్లమల నువ్వు నా తల్లీవే

ఈ దేహం ఆలోచన ప్రేరణ

ప్రేమ త్యాగం తెగింపు అన్ని నీవే

నీవంటు లేని నాడు నిస్సందేహంగా

ఈ దేహన్ని కండ కండాలుగా వధించుకుంటా!

 Live long Nallamala......