కనులుమూసీ కల కన్నాను

బ్రమలుతొలగీన నేను

ఇప్పుడు కనులుతెరిచి

వాస్తవాలను చూస్తున్నాను

నేను ఆడపిల్లగా

పుట్టీ పెరిగీ నా

ఆడపులిగా పెరగాలనుకుంటున్నాను

ఈ రంగుల ప్రపంచంలో

ఈబ్రమల లోకంలో

మాయల సమూహంలో

నేనిలా వుంటే నామనుగడ సాథ్యమానీ నన్ను నేనే

ప్రశ్నించుకున్నాను

అమ్మ పొట్టలో వూపిరీ

పోసుకుంటున్నప్పుడే

నా జీవన సమరం మొదలు

అల్ట్రా సౌండ్ కోరలకు

చిక్కకుండా

తప్పీంచుకునీ

ఉమ్మనీటీ ని నివాసం చేసుకుని శ్వాసించటం

నేర్చుకునీ

బయటీప్రపంచంలోకీ

వచ్ఛీన బుజ్జీమేకపిల్లనీ

రాజుగారి తోటలోకీ

మేత కోసం వెళ్లగానే

కంచెలుమేస్తున్న చేలనీ

చూసీ అవాక్కయినాను

చెట్టు మీద పండుకు

రాళ్లు దెబ్బలు తగులుతాయని

తెలియక

అమాయకంగా చెట్టునే ఆశ్రయించీన అమాయకురాలనీ

రాజ్యంఏలుతున్న

రాక్షసమూకల

రాజ్యం లో

పహరా లేనీ

ఆసరాలేనీ

మృగాల మథ్య

నేను కుందేలు పిల్లనై

గంతులువేయాలంటే

నేను ఆడపులిలా

కాలుదువ్వాల్సందే

ఉగ్గు పాలు తోకలిపి

ధైర్యం పాలు నింపీన అమ్మ

వొడీనిండా థీమా థీరత్వమే

దివిటీవెలుగులో

నాప్రయాణం సాగీంచాలంటే

నేను నేనుగా నిలబడాలంటే

నేను ఆడపులిగా మారాలి