నీవు లేనిదే క్షణం లేదు
నివురు గప్పిన నిప్పుకైనా
నీలాల దాగున్న జలముకైనా
నిరాడంబరాన్ని నిశ్చలతను
మౌనంగా దార పోసే అమృత బాంఢం నీవు...

ఆకాశ పొరల్ని దాటినా
అంతరంగాన్ని విశ్లేషించినా
అనురాగాన్ని అంకితమిచ్చినా
ఆత్మీయతకు ఆలవాలమై
మమతను పెనవేసే మల్లె పందిరి నీవు...

అవమాన భారాన్ని మోసినా
అర్థశాస్త్రమే తనదైనా
అవరోధాల బాటలో నడిచినా
అమ్మ తనాన్నీ అరువిచ్చే
అలుపెరుగని గుండె చప్పుడు నీవు... 

సహనానికే సహస్రనామమై
సామరస్యతను సాధించే సంకేతమై
సౌరభాన్ని వెదజల్లే సృజనియై
సంసార సాగర మథనంలో
సాహోయనే సార్వత్రిక రూపం నీవు

వేకువ సింధూరమై...
వెన్నెలద్దిన జాబిలివై...
విశాల జగతిలో విరిసే మందారమై
మురిపాల పాల వెల్లిలో
కడిగిన ముత్యమంత మనసు నీవు

అడుగడుగునా కన్నీటి కాలువలున్నా
అలవి కానీ ఆటవికమై వెంటాడినా
అత్యాచార చారికలెన్నో వెలివేసినా
అగాధాలనూ దాటేసే
అమలిన ప్రేమలో  పండిపోయిన శిఖరమే నీవు

నీవు లేనిదే క్షణం లేదు...
ఓ మహిళా వందనం!!!

************************