అర్థరాత్రి ఆడపిల్ల ఒంటరిగా సాగాలన్నావు

పగలు బయట పడాలంటేనే భయం  భయం

శాంతి శాంతి అని ప్రభోధించావు 

అనునిత్యం అశాంతి అడుగు జాడలలోనే జనం

మైత్రిభావం ప్రతి ఒక్కరిలో ఉండాలన్నావు 

ఒకరికొకరు కొట్టుకు చూవటమే ఇప్పటి నేపధ్యం

ప్రేమైకజీవులుగా బ్రతకాలని పలికావు

స్వార్థపు ప్రేమలో నిత్యం ఓల లాడుతోందీ లోకం

నిజమైన సంతోషం సంతృప్తిలో ఉందన్నావు

సిరితో ఆనందాన్ని కొనుక్కోవాలనే సమాజం నేడిక్కడ 

మంచి చెడు ప్రక్క ప్రక్కనే ఎప్పుడూ

దేన్ని పక్కకు తోసెయ్యాలో

దేన్ని మనసున నిలుపు కోవాలో 

అర్థం చేసుకుని ముందుకు సాగటమే జీవితం

గాంధేయం ఎప్పటికీ భవితకు మార్గదర్శకమే

ఏది అసలైన నిజమో

చెప్పక తప్పదు ఈ నాటి యువతకు

ఇదే ఎన్నటికీ చెరగని సత్యం !