మన సరాగాల సయ్యాటను వీక్షించుటకై

నిలువెల్లా కనులతో దోబూచులాడుతోంది రేయి

ఆ సరాగాల మధురిమల జ్ఞాపకాలను

నెమరువేసుకుని పులకించి పోవాలని ఉవ్విళ్లూరుతోంది  పగలు.

నీ స్పర్శ కోసం తహతహలాడే

ఈ తనువి తపన ఈ రేయి భరిస్తుందా!

నీ నిర్లక్ష్య వైఖరి ఆనవాళ్ల వేదనని

ఈ పగలు పలకరిస్తుందా!

నా కంటి చెలమ చెక్కిల్లను దాటి నా యదలను తడుపుతూ ఉంటే, తన ఒడిలోకి తీసుకున్న

ఈ రేయి సాక్ష్యం గా నిలిచింది.

నా నిశ్శబ్ద మౌనం నీ నిరాదరణకు ఆనవాళ్ళు

ఈ పడతి పరిమళాల కోరికల సెగలు

నీ నిద్రకు భంగం  కలిగించ లేదా!

సిగ్గుతో నీ ఎదుట కూడా పైట జార్చని

ఈ కోమలి కోరిక నీకు కానరాలేదా!

గొంతులోకి ఇంకిపోయిన కన్నీటి చారికలు సముద్రపు నీరే చాలవు అంటున్నాయి

మూడుముళ్ల బంధంతో, పెళ్ళినాటి ప్రమాణాలతో ఇదే! "నా" జీవితం అనుకున్న నాకు

"ఇదేనా?"  జీవితం అన్న ప్రశ్న మిగిలిపోయింది.